W grudniu
zakończyliśmy działania prowadzone w ramach całorocznego, cyklicznego
programu pod nazwą „Lekcje teatru – lekcje życia”. Czas na podsumowanie
efektów naszej pracy w 2015 roku. Na początku określiliśmy długofalowe
cele, do jakich chcemy dążyć, realizując poszczególne zadania:
1. Aktywizowanie i inspirowanie
zachowań twórczych osób niepełnosprawnych, a tym samym przyczynianie się
do zwiększania ich kompetencji życiowych, nabywania nowych
umiejętności, szczególnie w zakresie komunikacji i zachowań
prospołecznych.
2. Tworzenie możliwości
uczestnictwa osób z niepełnosprawnościami w kulturze, a tym samym
wzmacnianie procesu integracji społeczności lokalnej i podniesienie
poziomu kompetencji artystyczno-estetycznych uczestników.
3. Rozwijanie
umiejętności aktywnego kreatywnego korzystania z internetu,
szczególnie w zakresie działań związanych kulturą, sztuką i komunikacją
społeczną na poziomie lokalnym i globalnym.
4. Wzrost wrażliwości
osób zdrowych na problem wykluczenia społecznego osób niepełnosprawnych,
stworzenie studentom okazji do zdobycia wolnej od stereotypów wiedzy na
temat codziennego funkcjonowania ludzi z niepełnosprawnościami.
5. Przeciwdziałanie
zjawisku wypalenia psychicznego u rodziców osób niepełnosprawnych i
umożliwienie im realizacji własnych planów.
Aby te ambitne
założenia osiągnąć, podjęliśmy wiele różnorodnych działań, w których
uczestniczyło około 35 osób z niepełnosprawnościami z różnych ośrodków z
terenu Krakowa oraz z ŚDS w Tomaszkowicach.
I. Podstawowym
elementem programu był cykl 41 systematycznych, cotygodniowych
warsztatów arteterapeutycznych; 37 zostało przeprowadzonych z
uczestnikami tworzącymi grupę pn. Teatr trochę Inny oraz 4 w
ośrodku ŚDS w Tomaszkowicach. Proponowane zajęcia były wszechstronne i
zróżnicowane. Plan pracy został ułożony tak, aby zrealizować trzy różne
bloki warsztatowe; 1. teatralny, 2. psychodramatyczny i dramowy oraz 3.
muzyko i choreoterapeutyczny.
1. Warsztaty teatralne
Część czasu
warsztatowego poświęcono na przygotowanie dwóch pokazów spektaklu
teatralnego pt. „Krótki traktat o wolności”. Przygotowywano elementy
scenografii i przeprowadzono próby, wprowadzono nowych uczestników do
obsady i wyznaczono im role. Nie odtwarzano jedynie wcześniej
opracowanego materiału. W czasie prób rozwijano spektakl, wspólnie
poszukiwano w nim nowych znaczeń i czerpano z tego, co zaproponowali
nowi uczestnicy włączeni do zespołu.
W związku z wyjściami
do teatrów przeprowadzono zajęcia przygotowujące uczestników do
oglądanych sztuk oraz podsumowujące wizyty w teatrach.
Każdy blok teatralny
zawierał też część rozgrzewką oraz moduł rozwijający warsztat aktorski,
czyli ćwiczenia ruchu scenicznego, dykcyjne, tworzenie etiud i
improwizacji.
2. Warsztaty psychodramatyczne i dramowe
Integralną częścią
prób i doskonalenia warsztatu aktorskiego uczestników, były zajęcia
oparte na dramie i psychodramie. Był to swoisty poligon doświadczalny,
na którym beneficjenci mogli rozwijać swoje umiejętności aktorskie, ale
także życiowe. Ćwiczenia dramowe wyzwoliły emocje, były inspiracją do
działania i wzmacniały samodzielność. W czasie prowadzonych warsztatów
stosowano aktywne formy i techniki prowadzenia zajęć; Forum Theater,
Playbeck Theater, wykorzystywano liczne pomoce dydaktyczne (karty
dialogowe, maski psychodramatyczne, elementy kostiumów i drobne
rekwizyty). Dzięki temu, zajęciom towarzyszył dobry nastrój oraz klimat
zabawy i spontaniczności.
Uczestnicy tworzyli
scenki na podstawie znanych im z realności sytuacji np.: zakupy, wizyty u
różnych specjalistów (lekarz, mechanik, urzędnik, itp .), spotkania
rodzinne, relacje damsko – męskie, czy obrzędy religijne. Był to
materiał do dyskusji, poszukiwania kreatywnych rozwiązań, sprawdzania
się w różnych rolach i w trudnych momentach, jakie niesie codzienne
funkcjonowanie.
3. Warsztaty muzyko i choreoterapeutyczne
Zajęcia
choreoterapeutyczne to aktywna praca z ciałem poprzez taniec i ruch, z
towarzyszeniem różnorodnej muzyki. W czasie tego bloku warsztatowego
były tworzone nowe układy taneczne, przeprowadziliśmy także ćwiczenia
transowe i relaksacyjne.
Instrumenty perkusyjne
pomagały w ćwiczeniach na koordynację ruchową i wspólną pracę w
mniejszych grupkach. Każdy mini zespół wybierał swojego dyrygenta,
wszyscy mogli grać na najbardziej odpowiadającym mu instrumencie.
Tworzono krótkie rytmiczne utwory i prezentowano je na wspólnym
„koncercie”.
II. Wybraliśmy się na kilka ciekawych i różnorodnych spektakli teatralnych:
1. Pokazywane w ramach
Festiwalu Materia Prima 2015: Caroline Finn – „Oni” , Compagnie 111 –
Aurélien Bory - “Plan B.”, Compagnie Philippe Genty – „Nie zapomnij
mnie”
2. Spektakl Narodowego Starego Teatru pt. „Kwestia techniki”
3. Pokazywany w ramach Festiwalu Krakowskie Reminiscencje Teatralne spektakl Teatru Wierszalin pt. „Traktat o manekinach”
4. Wreszcie spektakl Teatru Ludowego pt. "Przedstawienie Hamleta we wsi Głucha Dolna”
Uczestnicy pozostawali pod dużym wrażeniem
oglądanych widowisk. Dzielono się swoimi wyobrażeniami na temat
pokazywanych historii, każdy przedstawiał fragmenty, które najbardziej
zapamiętał. Podkreślano znaczenie muzyki, filmowych obrazów
wyświetlanych w trakcie spektakli i ciekawych scenografii. Wszyscy byli
dumni, że mogli na równych zasadach zasiąść na widowni i oglądać wraz z
innymi, nieraz trudne w odbiorze dzieła. Nie było podziału na sprawnych i
niepełnosprawnych. Dzięki takim doświadczeniom obydwu stronom będzie
łatwiej praktycznie realizować współobecność w tramwaju, sklepie, na
koncercie czy po prostu na ulicy. Wspólne oglądanie spektakli było
dobrym przykładem budowania społeczeństwa otwartego i tolerancyjnego.
III. Realizacja dwóch pokazów spektaklu pt. „Krótki traktat o wolności”.
W ramach programu
zorganizowano dwa pokazy spektaklu pt. „Krótki traktat o wolności” w
wykonaniu aktorów z grupy teatralnej "Teatr trochę Inny".
Pierwszy odbył się w konwencji teatru ulicznego na Rynku Głównym w
Krakowie, w ramach IX Krakowskiej Nocy Teatrów, drugi w wynajętej sali
Teatru Groteska.
Uczestnicy
wykorzystali możliwość nawiązania bezpośredniego kontaktu z widzem, w
otwartym kręgu, bez rozbudowanej dekoracji. Zaistnieli dosłownie i w
znaczeniu symbolicznym, w samym centrum wydarzeń, poczuli się ważni i
traktowani partnersko. Z kolei dla widzów - spontanicznie zgromadzonych
ludzi, zabieganych i zajętych swoimi sprawami, była to znakomita okazja,
by w bezpiecznej przestrzeni teatru, przekonać się, że osoba
niepełnosprawna to nie tylko bezradny i wymagający opieki
ubezwłasnowolniony człowiek. To także artysta, aktor, próbujący
podzielić się swoim odmiennym sposobem odczuwania, rozumienia i
wyrażania świata, swoją historią wreszcie.
IV. Uczestnicy na bieżąco redagowali blog projektowy.
W trakcie realizacji
zadania, był na bieżąco prowadzony blog, redagowany przez wszystkich
uczestników. Każdy samodzielnie proponował swoje posty zawierające
recenzje z obejrzanych spektakli, opisy emocji związanych z prezentacją
własnego przedstawienia, własne teksty literackie tworzone podczas zajęć
warsztatowych. Następnie z pomocą terapeutów, wpisy były umieszczane w
internecie. Autorzy bardzo emocjonalnie dzielili się swoimi przeżyciami.
Większość zdecydowało się opatrzyć notatki swoimi zdjęciami. To ważny
aspekt w odniesieniu do osób niepełnosprawnych. Ich obecność w realnej
społeczności, czy też w sieci, nie jest tak oczywista, jak ludzi
zdrowych. Z racji swoich ograniczeń często stają się „niewidzialni” –
nie zauważa ich się, nie traktuje jako indywidualności, a jedynie jako
zbiorowość. Tu mogli podpisać się nie tylko imieniem i nazwiskiem, ale
także pokazać swój wizerunek, podkreślić swoją niepowtarzalną osobowość.
Dzięki możliwości wyrażenia własnych refleksji i opinii, uczestnicy
stali się nie tylko biernymi odbiorcami, ale mogli pozytywnie zaznaczyć
swoją aktywność w sieci.
W realizację zadania pn. „Lekcje teatru – lekcje życia – 2015” zaangażowało się 5 partnerów:
- Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego – dofinansowanie zadań w ramach Programu Edukacja, Priorytetu Edukacja kulturalna - współfinansowanie projektu.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
- Województwo Małopolskie – Departament Zdrowia i Polityki Społecznej w ramach konkursu ofert na realizację\n zadań publicznych Województwa Małopolskiego z zakresu\n rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych w 2015 roku - współfinansowanie projektu.
Projekt zrealizowano przy wsparciu finansowym ze środków PFRON będących w dyspozycji Województwa Małopolskiego
- Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji\n Narodowej w Krakowie – udział studentów tej uczelni w tzw. otwartych próbach i hospitacjach zajęć.
- Parafia pod wezwaniem św. Józefa w Krakowie – Nowej Hucie – udostępnienie sali na warsztaty i próby teatralne wraz z zapleczem kawiarnianym i sanitarnym.
- Środowiskowy Dom Samopomocy w Tomaszkowicach – udostępnienie sali na prowadzone na terenie ośrodka zajęcia,\n wydelegowanie uczestników biorących udział w projekcie, dowóz wybranych\n uczestników na przedstawienie w Krakowie.
Stowarzyszenie Skrzydła – Centrum Terapii, Sztuki i
Integracji dziękuje za zaangażowanie wszystkim tym, którzy na co dzień
udzielali swojego wsparcia oraz okazali zainteresowanie i pomoc w
realizacji projektu pn. „Lekcje teatru – lekcje życia – 2015”.